Opublikowano 22/12/2023
Centre Pompidou
www.centrepompidou.fr
© Julien Fromentin
W świecie architektury Renzo Piano to synonim innowacji i doskonałości. Ten włoski architekt i laureat Nagrody Pritzkera jest postacią niezwykle ważną w kontekście współczesnej architektury. Jego twórczość, charakteryzująca się elegancją i funkcjonalnością, zdobyła uznanie na całym świecie, a Nagroda Pritzkera w 1998 roku to tylko jeden z wielu dowodów ogromnego wpływu na architekturę.
Renzo Piano urodził się 14 września 1937 roku w Genui we Włoszech w rodzinie o długich tradycjach związanych z budownictwem. Jak sam powiedział: „Moja prawdziwa miłość to budowanie”. Jego ojciec był inżynierem, co zapewne miało wpływ na rozwijające się zainteresowania młodego Piano. Studiował architekturę na Politechnice w Mediolanie, gdzie zdobył solidne podstawy teoretyczne i praktyczne, które później doskonalił podczas współpracy z wieloma doświadczonymi architektami: Louisem Kahnem w Filadelfii i Zygmuntem Makowskym w Londynie, a w latach 70. z Richardem Rogersem. Nazwiska obu panów często występują w duecie, a ich najbardziej znany wspólny projekt to Centre Georges Pompidou w Paryżu, który okazał się jednym z przełomowych budynków stylu hi-tech. Zresztą, połączyła ich nie tylko praca, ale i przyjaźń na całe życie.
Twórca jest powszechnie uznawany za jednego z pionierów architektury hi-tech, nurtu, który zrodził się w latach 60. w Wielkiej Brytanii. Ten postmodernistyczny kierunek skoncentrowany był na intensywnym wykorzystaniu nowoczesnej technologii zarówno w procesie konstrukcji budynków, jak i w ich wyposażeniu. W przypadku hi-tech, udogodnienia oraz aspekty techniczne pełnią rolę nowoczesnego „ornamentu” budowli, nadając im charakterystyczny wyraz, a jednocześnie spełniając istotne funkcje praktyczne.
Renzo Piano w swojej twórczości podkreśla lekkość i przejrzystość jako fundamenty swoich projektów. Jego budynki równocześnie emanują monumentalnością i lekkością, łącząc w sobie pragmatyzm z subtelną prowokacją. Dla Piana architektura to nie tylko sztuka, ale również obywatelski obowiązek. Jako optymista wierzy, że budynki mają moc urzeczywistniania pozytywnych wartości oraz poprawiają komfort życia ludzi w otaczającym ich środowisku. Styl hi-tech stanowi dla niego artystyczną odpowiedź na ambicję zobowiązującą do szukania najbardziej racjonalnych i architektonicznie wyważonych rozwiązań w każdym wyzwaniu.
Renzo Piano zadebiutował na międzynarodowej scenie architektonicznej z projektem Włoskiego Pawilonu na Expo 70 w Osace, który współtworzył razem ze swoim bratem Ermanno oraz rodzinną firmą. Już w tym pierwszym, ważnym przedsięwzięciu ujawniły się charakterystyczne cechy, które później stały się nieodłącznym elementem jego późniejszych projektów.
Jednym z najbardziej znanych dzieł Renzo Piano jest Centrum Pompidou w Paryżu, które stworzył wspólnie z Richardem Rogersem. To zaskakujące i odważne dzieło zbudowane w latach 1971-1977 odbiegało od tradycyjnej estetyki, stając się ikoną awangardowej architektury. Jego charakterystyczna konstrukcja, z zewnątrz eksponująca rury, schody i windy, stała się symbolem otwartości na nowoczesność i awangardę, a zarazem funkcjonalność.
Renzo Piano zaprojektował w 1999 roku nowe skrzydło katedry w Santiago de Compostela w Hiszpanii. Ten wyjątkowy projekt uwzględniał współczesne podejście do architektury, przy jednoczesnym szacunku dla historycznej i sakralnej wartości miejsca.
Ten kompleks kulturalny na Wyspach Nowej Kaledonii został stworzony w 1998 roku z myślą o szacunku dla lokalnej kultury. Składa się z serii struktur nawiązujących do tradycyjnych kanapkowych domów mieszkalnych.
Te trzy konkretne budynki stworzone z 2002 roku mają formę wielkich muszli koncertowych i stanowią kompleks sal koncertowych, teatrów i przestrzeni kulturalnych. Ten projekt jest doskonałym przykładem integracji nowoczesnej architektury z otaczającym kontekstem miejskim.
The Shard, również znany jako London Bridge Tower, to jeden z najwyższych budynków w Europie zaprojektowany w 2012 roku. Choć nie jest to jedyny projekt Piana w Londynie, to na pewno jeden z najbardziej charakterystycznych. Drapieżny kształt wieżowca przypomina maszt frachtowca lub strzelistej wieży, które były stałym elementem niegdysiejszego Londynu. Wszystko staje się jasne po przetłumaczeniu nazwy, ponieważ w języku angielskim „shard” oznacza nic innego, jak kawałek rozbitego szkła czy kamień o bardzo ostrych krawędziach. Tak jak i odłamek butelki, tak wieżowiec wbija się w brytyjskie niebo swoim futurystycznym ostrzem. Jego szklana fasada i struktura nadają mu nowoczesny i futurystyczny wygląd.
Nowa siedziba Whitney Museum of American Art stworzona w 2015 roku to kolejny dowód na zdolności Piana do kreowania przestrzeni muzealnej, która nie tylko spełnia swoje funkcje, ale również integruje się z otoczeniem miejskim. Budynek ma nowoczesną białą fasadę, a jego układ przestrzenny jest zaprojektowany tak, aby umożliwić różnorodne prezentacje sztuki współczesnej.
Natomiast jednym z najnowszych i najbardziej prestiżowych projektów, w których uczestniczył Renzo Piano, jest budowa nowej siedziby Akademii Filmowej w Los Angeles, znanej jako „Academy Museum of Motion Pictures”. To nowoczesne muzeum - centrum kulturalne i edukacyjne, jest kolejnym dowodem na to, że architekt nieustannie poszukuje nowych wyzwań.
„Nie można być architektem bez ciągłego i pełnego pokory badania rzeczywistości, bez rozmów z osobami, które będą mieszkać w danym miejscu. Budynek nie jest ozdobą – prowadzi ciągły dialog z otoczeniem. Trzeba poświęcić uwagę tej scenerii.”
Nagroda Pritzkera, którą Renzo Piano został uhonorowany w 1998 roku, jest uznaniem dla całej jego kariery obejmującej nieszablonowe projekty na całym świecie. Ale to nie jedyne wyróżnienie, po jakie sięgnął - nie można zapomnieć o Złotym Medalu American Institute of Architects w 2008 roku czy wyróżnieniu jako Ambasadora dobrej woli przez UNESCO.
A 30 sierpnia 2013 roku Piano w uznaniu za zasługi został mianowany dożywotnim senatorem Włoch, co było i jest wydarzeniem wielkiej rangi.
Architekt jest znany nie tylko z oryginalnych projektów, ale także z dbałości o ekologię i zrównoważony rozwój. Jego podejście uwzględnia zarówno estetykę, jak i praktyczność z naciskiem na harmonię z otoczeniem. Renzo Piano nie tylko zrewolucjonizował podejście do architektury, ale także wniósł istotny wkład w dziedzinę zrównoważonego rozwoju i ekologii w projektowaniu. Jego prace inspirują kolejne pokolenia architektów, a jego wpływ na krajobraz architektoniczny jest nieoceniony.
Chcesz porozmawiać o kompleksowym wykończeniu wnętrz inwestycji?
Zapraszamy do kontaktu!
